Cultuur gevoelig??? :)

Vandaag hoorde ik het volgende verhaal...

Een Nederlandse zendelinge werkte in Papua als verpleegster. In de stam waarin ze werkte was kannibalisme net een aantal jaren geleden afgeschaft. Ze werkte in een dorp en had regelmatig contact met de dokter in de stad voor advies. Nu werkte ze een keer samen met een inlandse verpleger en het geval was dat er een vraag was waar ze niet precies van wisten wat mee te doen. Dus zegt ze tegen de verpleger bel jij de dokter maar voor advies. Maar nee hij wilde liever dat zij het deed. Waarop ze reageerde met: hij eet je niet op hoor.....!!!aiaiai...hoe cultuur gevoelig ben je? :)

Wow, het is al weer een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb. Maar inmiddels zit ik helemaal in de literacy sferen. We bediscussieren met elkaar welke rol literacy speelt binnen de ontwikkelingswereld. Welke leertheorien er zijn, hoe je leert lezen en welke literacy methoden er zijn. Naast het feit dat we deze methoden bespreken proberen we ze ook uit. En in plaats van Engels gebruiken we bijvoorbeeld Griekse letters waardoor je meer moeite moet doen om een verhaal te lezen. Naast literacy heb ik ook andere vakken. Zoals bijvoorbeeld antropologie, sociale taalwetenschappen en teamwork. Teamwork is voor mij eerlijk gezegt niet zo relevant. Daar ik vorig jaar een heel jaar een module teamwork heb gevolgd op Redcliffe. Maar er zijn altijd weer nieuwe dingen te leren. Van de week kwamen mensen van de British Council de ETP inspecteren of ze een vergunning krijgen om ook mensen van buiten Europa hier te laten trainen. Sinds begin dit jaar is in Engeland de wet in gegaan dat scholen en universiteiten nu eerst een vergunning moeten aanvragen voordat ze studenten mogen toelaten van buiten Europa. En dan moeten scholen aan een aantal voorwaarden voldoen. Er kwamen 2 mensen (een rabbie o.a.) 2 dagen praten met de docenten en ook met ons als studenten. Daar ik 1 van de representatives (of te wel reps) ben werd ik geacht deze meeting bij te wonen. Erg aardige mensen en ik hoop dat we ze een realistisch beeld hebben gegeven. Bij zulke meetings ben ik me altijd meer bewust van cultuur verschillen...feedback goed formuleren. Tegenwoordig als ik Nederlanders wat afrem...zeggen ze Marinne kom op dat is gewoon Nederlands. Maar als je wat langer in de Britische cultuur bent geweest leer je steeds meer om wat minder direct te zijn en daarvan bewust te worden...Ha ha, voordat de tweede cursus startte hadden we een soort kennismaking. Mensen stelden zich aan elkaar voor. En zo kwam een Nederlander (wist ik eerst niet) op me aflopen en zei (en hij sprak snel): so, what are you doing here? En ik was gewoon echt geshockeerd maar antwoordde wel heel direct: wow, jij bent direct zeg...:)

Het is gewoon een aparte gewaarwording dat je daar nu bewust van bent en gewend aan raakt.

Jar, tent and passport!

Hebreen 11 laat ons zien hoe Abraham geroepen is naar een onbekende plaats en hij gehoorzaamde. En in zekere zin kunnen veel zendelingen zich hiermee identificeren als ze geroepen worden en uitgezonden worden naar plaatsen waar ze nooit eerder geweest zijn. Maar Abraham was uiteindelijk niet gericht op het nieuwe land waar hij naar toe zou gaan maar hij verwachtte de stad die fundamenten heeft en door God gebouwd en ontworpen is.

Hierbij deel ik wat gedachten die me van de week aan het denken hebben gezet. Een docent vertelde dat hij weleens heimwee heeft naar zijn geboorteland en als hij dan heimwee heeft dan kijkt hij naar de souvernirs die hij meegenomen heeft vanuit zijn vaderland. En hij vroeg ons welke souvernirs we zouden kunnen meenemen die ons herinneren aan ons toekomende Vaderland. Hij had 3 voorwerpen meegebracht. Het eerste wat hij liet zien was een kruikje van klei. Erg fragiel, maar mooi. Het kan makkelijk stoten krijgen of butsen maar dat is ook wat zal gebeuren als we overzee werken. We weten nog niet wat we gaan meemaken maar we zullen stoten en butsen krijgen. Het tweede voorwerp was een tent. De tent stond voor transitie want we zijn hier immers als vreemdelingen en ons vaderland is niet onze bestemming, onze bestemming is door het geloof het Nieuwe Jeruzalem! Het laatste symbol was een paspoort. Zegt Paulus niet dat we ambassadeurs van het Evangelie zijn, dat het Woord de wereld in gebracht moet worden zodat mensen tot de uitersten van de aarde zullen horen dat er verlossing is in Jezus Christus!