Visitor!

Vorige week hadden we interessant bezoek. Prof. Lalage Bown kwam om met ons te praten over issues in de alfabetiseringswereld. Met elkaar hebben we nagedacht over 'gender issues' en over 'empowering women' het was heel interessant om haar te horen spreken vanuit haar jaren lange ervaring. Ze is 82 maar nog steeds heel helder en op de hoogte van wat er binnen de ontwikkelingswerld gebeurt. Ze heeft bijvoorbeeld op de afgelopen International Literacy day in september een speech gehouden voor Unesco. Na de les hebben we samen met haar gelunched in een Engelse pub om informeel nog even door te praten.

Vandaag was de laatste lesdag voor mij wat betreft literacy. We hadden ons de afgelopen dagen bezig gehouden met MLE wat staat voor Multi-Lingual Education. Dit gaat over meertalig onderwijs in basischolen en voorgezetonderwijs. Het is van groot belang om in je eigen taal les te krijgen want dat legt een fundament voor je educatie. Toch komt het nog veel voor dat kinderen les krijgen in het Engels of Frans zonder dat ze deze taal kunnen spreken. Hun eigen moedertaal wordt namelijk niet gesproken op school. Met MLE worden scholen gestimuleerd om iedergeval in de eerste jaren te starten met de moedertaal en langzamerhand Engels te introduceren. Ook hebben we ons bezig gehouden met orthography en phonology. Hoe kies je bijvoorbeeld een alfabet? soms moet je lastige keuzes maken. Als taalkundige zou je bijvoorbeeld bepaalde letters aanraden maar uiteindelijk is het een alfabet voor de mensen en is het dus belangrijk wat zij er van vinden. Zo komt het dus weleens voor dat mensen kiezen voor een minder logisch alfabet maar waar van zij vinden dat het belangrijk is. Hier komt het sociologsiche taalaspect in. Maar wat van grote waarde is. Het is hun taal en zij gaan het lezen!

Publicaties!

Deze week zijn we wat creatiever aan het werk geweest dan normaal. We werden deze week voorbereid op het organiseren van workshops met lokale mensen. Aan het begin (maar ook later) in een alfabetiseringsproject is er materiaal nodig. Materiaal wat gelezen kan worden. Door middel van een workshop worden mensen uitgenodigd om verhalen te schrijven over bijvoorbeeld hun cultuur. Deze verhalen kunnen dan als een booklet uitgegeven worden. Deze week hebben we als studenten verhalen geschreven en uitgegeven. Ook hebben we in tweetallen een Big Book gemaakt. Dit zou je kunnen zien als een soort prentenboek met op 1 blz een plaatje en op de andere blz wat tekst. Vaak is het A3 formaat. Zo kun je met een groep mensen samen een boek lezen. Big Books worden vaak gemaakt van materiaal wat in de dorpen aanwezig is. Ook de tekst en de plaatjes worden met de handgemaakt. De eerste foto laat de presentatie zien van de gepubliceerde materialen. True Peace is het Big Book die ik samen met Niffer ontworpen en geschreven heb.

Bonfire and New Castle!

Een belangrijke dag in het jaar voor de Engelsen 5 november. Ze vieren dan iets wat net niet gebeurd is...(zoals een niet Engelse daar een grap overmaakte...) Het is dan namelijk Guy Fawkes day. Met een bonfire wordt gevierd dat Guy Fawkes er van weerhouden is om in 1605 het parlementsgebouw op te blazen. Ook op het Wycliffe centre was men een week lang in de weer om hout bij elkaar te rapen om daarvan een groots vuur te maken. Het was een mega vuur en de soup en broodjes waren erg lekker!

Afgelopen weekend hadden we een long-weekend want we hadden maandag een vrije dag. Samen met Lise uit Denemarken ben ik het weekend naar New Castle geweest. Het was een lange reis, zo'n 6/7 uur met de bus en dan nog een trein reis. Maar het was prachtig weer en de stad was mooi om te bezichtigen...sowieso was het geweldig om even van het Wycliffe centre af te zijn...en je te realiseren dat er nog een wereld buiten het centrum is.

Deze week zijn we niet bezig met literacy maar met een retreat van een aantal dagen. We hebben bijvoorbeeld seminars over een gebalanceerd levenstyle, relaties met andere zendingswerkers en geestelijke strijd. Interessante onderwerpen waarmee we ook onszelf op deze terreinen voorbereiden. Verder gaat de tijd mega snel nog ruim 4 weken en dan is de cursus voorbij...en hoop ik terug naar Nederland te gaan. Wow, that might be fun!

Cultuur gevoelig??? :)

Vandaag hoorde ik het volgende verhaal...

Een Nederlandse zendelinge werkte in Papua als verpleegster. In de stam waarin ze werkte was kannibalisme net een aantal jaren geleden afgeschaft. Ze werkte in een dorp en had regelmatig contact met de dokter in de stad voor advies. Nu werkte ze een keer samen met een inlandse verpleger en het geval was dat er een vraag was waar ze niet precies van wisten wat mee te doen. Dus zegt ze tegen de verpleger bel jij de dokter maar voor advies. Maar nee hij wilde liever dat zij het deed. Waarop ze reageerde met: hij eet je niet op hoor.....!!!aiaiai...hoe cultuur gevoelig ben je? :)

Wow, het is al weer een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb. Maar inmiddels zit ik helemaal in de literacy sferen. We bediscussieren met elkaar welke rol literacy speelt binnen de ontwikkelingswereld. Welke leertheorien er zijn, hoe je leert lezen en welke literacy methoden er zijn. Naast het feit dat we deze methoden bespreken proberen we ze ook uit. En in plaats van Engels gebruiken we bijvoorbeeld Griekse letters waardoor je meer moeite moet doen om een verhaal te lezen. Naast literacy heb ik ook andere vakken. Zoals bijvoorbeeld antropologie, sociale taalwetenschappen en teamwork. Teamwork is voor mij eerlijk gezegt niet zo relevant. Daar ik vorig jaar een heel jaar een module teamwork heb gevolgd op Redcliffe. Maar er zijn altijd weer nieuwe dingen te leren. Van de week kwamen mensen van de British Council de ETP inspecteren of ze een vergunning krijgen om ook mensen van buiten Europa hier te laten trainen. Sinds begin dit jaar is in Engeland de wet in gegaan dat scholen en universiteiten nu eerst een vergunning moeten aanvragen voordat ze studenten mogen toelaten van buiten Europa. En dan moeten scholen aan een aantal voorwaarden voldoen. Er kwamen 2 mensen (een rabbie o.a.) 2 dagen praten met de docenten en ook met ons als studenten. Daar ik 1 van de representatives (of te wel reps) ben werd ik geacht deze meeting bij te wonen. Erg aardige mensen en ik hoop dat we ze een realistisch beeld hebben gegeven. Bij zulke meetings ben ik me altijd meer bewust van cultuur verschillen...feedback goed formuleren. Tegenwoordig als ik Nederlanders wat afrem...zeggen ze Marinne kom op dat is gewoon Nederlands. Maar als je wat langer in de Britische cultuur bent geweest leer je steeds meer om wat minder direct te zijn en daarvan bewust te worden...Ha ha, voordat de tweede cursus startte hadden we een soort kennismaking. Mensen stelden zich aan elkaar voor. En zo kwam een Nederlander (wist ik eerst niet) op me aflopen en zei (en hij sprak snel): so, what are you doing here? En ik was gewoon echt geshockeerd maar antwoordde wel heel direct: wow, jij bent direct zeg...:)

Het is gewoon een aparte gewaarwording dat je daar nu bewust van bent en gewend aan raakt.

Jar, tent and passport!

Hebreen 11 laat ons zien hoe Abraham geroepen is naar een onbekende plaats en hij gehoorzaamde. En in zekere zin kunnen veel zendelingen zich hiermee identificeren als ze geroepen worden en uitgezonden worden naar plaatsen waar ze nooit eerder geweest zijn. Maar Abraham was uiteindelijk niet gericht op het nieuwe land waar hij naar toe zou gaan maar hij verwachtte de stad die fundamenten heeft en door God gebouwd en ontworpen is.

Hierbij deel ik wat gedachten die me van de week aan het denken hebben gezet. Een docent vertelde dat hij weleens heimwee heeft naar zijn geboorteland en als hij dan heimwee heeft dan kijkt hij naar de souvernirs die hij meegenomen heeft vanuit zijn vaderland. En hij vroeg ons welke souvernirs we zouden kunnen meenemen die ons herinneren aan ons toekomende Vaderland. Hij had 3 voorwerpen meegebracht. Het eerste wat hij liet zien was een kruikje van klei. Erg fragiel, maar mooi. Het kan makkelijk stoten krijgen of butsen maar dat is ook wat zal gebeuren als we overzee werken. We weten nog niet wat we gaan meemaken maar we zullen stoten en butsen krijgen. Het tweede voorwerp was een tent. De tent stond voor transitie want we zijn hier immers als vreemdelingen en ons vaderland is niet onze bestemming, onze bestemming is door het geloof het Nieuwe Jeruzalem! Het laatste symbol was een paspoort. Zegt Paulus niet dat we ambassadeurs van het Evangelie zijn, dat het Woord de wereld in gebracht moet worden zodat mensen tot de uitersten van de aarde zullen horen dat er verlossing is in Jezus Christus!

Het was even hard aanpoten en doorwerken maar dan is het opeens vrijdag en de diplomauitreiking. Hoewel de meesten blijven voor de volgende cursus hebben we ook farewell gezegt tegen een aantal studenten. Erg jammer dat ze weggaan maar een nieuw vakantieadres in Zuid-Afrika erbij...:) Je weet maar nooit waarvoor al deze gemaakte connecties nodig zijn. Voor degene die zich afvraagt wat ik nu eigenlijk de afgelopen 6 weken geleerd heb, hierbij een poging om het te omschrijven. In deze cursus hebben we handvaten gekregen om een nieuwe taal te leren. Daar de meeste stammentalen geen taalscholen hebben of een cd: "hoe leer ik pidgin?" we zullen we vooral zelf ons eigen taalprogramma moeten plannen en uitwerken. Die nieuwe handvaten hebben we uitgeprobeerd op Koreaans en door zelf een taalleerplan op te stellen voor de komende 2 jaar. Nu zijn er over de hele wereld duizenden talen. En al die talen hebben dezelfde of andere klanken... (toon, kliks of bv de engelse klank in with). Nu is er een internationale alfabet kaart ontwikkeld waar de meest voorkomende klanken in ondergebracht zijn. En al deze klanken moesten wij leren zodat we als we taal gaan leren bewust zijn van de klanken en als we een woord horen deze op te schrijven in fonetisch schrift. In het Nederlands gebruiken we dus een aantal van die klanken....
Anyway, we hebben de cursus afgesloten met een fun-night! Wat geweldig was!!!