maandag 27 april 2009

Rainy England

Na een bouncing landing ben ik weer op de Engelse bodem terecht gekomen. Het lijkt me erg lastig als piloot om een boeing met mega snelheid en behoorlijke wind te laten landen. Ik begrijp nu waarom die landingsbanen zo breed zijn...we vlogen van de ene naar de andere kant. Het was de eerste keer sinds lange tijd dat ik door de security check heen kwam zonder body check! Ik had op de heen weg gewoon simple een potje lemoncurd voor mijn zus gekocht. Maar bij de security werd deze uit mijn tas gevist en zonder pardon in de prullenbak gegooid, uiteraard met tranen in mijn ogen, vroeg ik of hij dan tenminste er niet zelf van kon gaan genieten...maar nee, weg is weg. Waarschijnlijk weten ze ook het verschil niet meer tussen bepaalde substanties. In iedergeval vond ik lemoncurd geen liquid.

Het is vandaag maandag en na een Engels breakfast en een devotion en de was aangezet te hebben heb ik alle moed bij elkaar geraapt om de trappen op te klimmen riching de bieb. Want vandaag moet ik aan een essay beginnen die precies over 1 week klaar moet zijn. Het thema moet zo iets zijn als: het vinden van verschillende contextuele benaderingen in het volgen van Christus in een Islamistch land. Gelukkig zijn er mega veel boeken over dit thema dus met 6 boeken verdwijn ik weer richting mijn kamer. Naar buiten kijkend regent het en als vanzelf denk ik dan terug aan Nederland waar het zo mooi weer was. En aan de prachtige bruiloft van Helene, en aan Floor en aan die geweldige zendingsavond in Arnhem wat zo'n bemoediging voor me was. En aan iedereen in Nederland. God bless you all


Ik ga nu echt hard aan het werk.

maandag 20 april 2009

oops long ago

Heerlijk is het om te genieten van het prachtige lente weer in Nederland!!! Bij aankomst op de airport heb ik voor het eerst mijn nichtje Floor gezien. En waarschijnlijk zul je het niet geloven maar het is de meest relaxe baby ever seen!!! Vrolijk en zeer makkelijk. Ik heb mijn eerste tijd dan ook doorgebracht in den Haag om bij alle zussen langs te gaan en weer helemaal bij te praten! Daarna ben ik weer in Ede neergestreken. Om zeer honest te zijn was ben ik er achter gekomen dat de titel van mijn webblog absoluut de waarheid is. Hoe langer ik nu weg blijf hoe meer het langer het ook weer duurt om weer thuis te gaan voelen in bijvoorbeeld de gemeente of Ede. Maar gelukkig is dat weer helemaal goed gekomen en dan is het natuurlijk weer tijd om terug naar Engeland te gaan. En dat is maar goed ook want ik mis het Engels spreken echt.
Afgelopen zondag heb ik in Utrecht de ICF gemeente bezocht daar was ook een koor uit Burundi die heel mooi gezongen hebben, en dan mis ik Afrika echt...:( maar ook dat komt steeds dichterbij. Ciao bella!!!